تاثیر فشردن قفسه ی سینه در زمان بازدم قبل از ساکشن داخل تراشه بر اکسیژناسیون خون شریانی بیماران تحت تهویه مکانیکی

زمینه و هدف: از مشکلات بیماران تحت تهویه ی مکانیکی تولید زیاد موکوس و ترشحات است. این پژوهش به منظور تعیین تاثیر فشردن قفسه ی سینه در زمان بازدم قبل از ساکشن داخل تراشه بر اکسیژناسیون خون شریانی (spo2) بیماران تحت تهویه ی مکانیکی انجام شد. روش بررسی: در یک مطالعه ی کارآزمایی بالینی با طرح متقاطع 50 بیمار تحت تهویه ی مکانیکی بستری در بخش های مراقبت ویژه به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به طور تصادفی به دو گروه تقسیم شدند. در مرحله ی نخست در بیماران گروه 1 ساکشن بدون فشردن قفسه ی سینه و در گروه 2 با فشردن قفسه ی سینه به مدت 5 دقیقه قبل از ساکشن انجام شد. با فاصله ی 3 ساعت در مرحله ی دوم گروه 1و2 جابجا شد. مقدار spo2 با پالس اکسی متر 5 دقیقه قبل، 15 و 25 دقیقه بعد از ساکشن اندازه گیری و داده ها با آزمون تی زوج و مستقل تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: در روش ساکشن داخل تراشه با فشردن قفسه ی سینه در زمان بازدم، بین spo25 دقیقه قبل ساکشن با 15 دقیقه بعد از آن تفاوت آماری معنی داری وجود داشت ( 05/0p<). لیکن در روش ساکشن داخل تراشه بدون فشردن قفسه ی سینه تفاوت مشاهده نشد. آزمون تی مستقل بیانگر وجود تفاوت آماری معنی دار دو روش مذکور بود ( 0001/0p<). نتیجه گیری: با توجه به بهبود وضعیت اکسیژناسیون خون شریانی بیماران تحت تهویه ی مکانیکی متعاقب ساکشن داخل تراشه با فشردن قفسه ی سینه در زمان بازدم؛ پیشنهاد می گردد از این تکنیک قبل از ساکشن داخل تراشه استفاده شود.